ஆனந்தமடம் நாவல் -- விமர்சனம்

'வந்தேமாதரம் ' முழக்கத்தின் தந்தை பங்கிம் சந்திர சட்டர்ஜியின் நினைவு நாள் இன்று 08/04/1894.

அவர் எழுதிய ஆனந்தமடம் நாவலிலிருந்து எடுக்கப்பட்டதுதான் வந்தேமாதரம் முழக்கம்.

ஆனந்தமடம் நாவலின் பதினெட்டாம் அத்தியாயம் ஆங்கிலத்தில் கீழே தரப்பட்டுள்ளது.

இணையத்தில் https://www.auro-ebooks.com/…/Bankim-Chandra-Chatterjee-Ana… என்ற இணைப்பிற்கு சென்று நூலை பதிவிறக்கம் செய்து கொள்ளலாம்.

ஆனந்தமடம் நாவலின் தமிழாக்கத்தை சென்னை மயிலாப்பூர் அல்லயன்ஸ் பதிப்பகத்தார் வெளியிட்டுள்ளனர்.

Chapter XVIII

BEFORE evening the Society of the Santans all knew that Satyananda

Brahmacharin and Mohendra had both been captured and imprisoned in

the city. Then in ones, twos, tens and hundreds Santans began to

assemble and fill the forest surrounding the temple. All were armed, an

angry fire glowed in their eyes, there was pride in their faces and on their

lips a vow. At first a hundred, then a thousand, then two thousand, thus

more and more men began to assemble. Then standing at the entrance of

the math, his sword in his hand, Jnanananda spoke in a loud voice —

“We have long contemplated breaking this nest of pernicious birds

(Babui) totally destroying this Mussulman city and throwing it into the

river. We must burn this nest with fire and once more purify the earth.

Brethren, that day has dawned. The Guru of our Guru, our highest Guru,

he who is all knowledge, who is forever pure in action, and is the wellwisher

of the country and who for once more preaching the religion of

the Santans has vowed to sacrifice his body, whom, we regard as the

Avatar of Vishnu, wlio is the means of our freedom, today he is a

prisoner in the prison of the Mussulmans.

О Hari, О Murari, О enemy of

Madhu and Kaitava!

“He who has destroyed Madhu and Kaitava, he who has destroyed

Haranyakashipu, Kangsa, Dantabakra, Sishupa! — he who has killed all

these unconquerable Asuras, and hearing the terrible grinding noise of

whose chakra the deathless Sambhu himself was afraid — he who is

unconquerable and the giver of victory in battle, we are his devotees,

with his strength our arms are gifted with endless strength. He is will

incarnate. If he wills it we shall be victors in battle. Come, let us go and

reduce to dust that city of the Mussulmans. Let us purify with fire that

den and cast it into the river. Let us break that nest of pernicious birds.

A thousand swords clashed at once, a thousand tall spear-heads were

at once raised on high. A thousand hands clapped. A thousand shields

granted on the backs of the soldiers. The animals of the forest were

frightened by the terrible din and fled. The disturbed birds rose shrieking

to the sky and covered it with their wings. At that time a thousand war

drums were sounded at once and shouting — “O Hari, О Murari, О

enemy of Madhu and Kaitava!” the Santans in ordered rank marched out

of the forest. Then with slow measured steps loudly crying the name of

Hari in that dark night they advanced towards the city.

A loud cry of Hari-bol resounded in the air.

After freeing Satyananda and Mohendra, wherever they found the home

of a Mussaiman they burnt it.

அப்பட்டமான இனவெறுப்பு நிறைந்த வரிகள். இன அழித்தொழிப்பிற்கான அழகியல் அழைப்பு.

பங்கிம் சந்திர சட்டர்ஜி அல்லது பங்கிம் சந்திர சட்டோபாத்யாய (1838-1894) என்றழைக்கப்பட்ட இவர் வாழ்ந்து இறந்த இடம் பெங்கால்.

பிராமணரான இவர் அன்னிய பிரிட்டிஷ் ஆட்சியில் துணை நீதிபதியாகவும், துணை ஆட்சியராகவும் பணியாற்றி ஓய்வு பெற்றவர்.

அன்னிய ஆட்சிக்கெதிராக நாடே மொத்த வாழ்வையும் பணயம் வைத்து போராடிக் கொண்டிருக்க இவர் சொகுசாக ஆங்கிலயர்களுக்கு பாதசேவை செய்து பிழைத்துக் கொண்டிருந்தார்.

எஜமான சேவையில் நிறைவடையாத பங்கிம், பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் முஸ்லிம் ஆட்சியாளருக்கெதிராக சந்தானர்கள் நடத்திய கலகத்தை அடிப்படையாக கொண்டு முஸ்லிம் வெறுப்பு நாவலான ஆனந்தமடத்தையும் வந்தேமாதரம் பாடலையும் புனைந்தார்.

ஒன்றுபட்ட பெங்காலை வெள்ளையர்கள் மத அடிப்படையில் இரண்டாக துண்டாடினார்கள் என்றால் அதற்கான இலக்கிய ஏற்பை வழங்கியது பங்கிம் சந்திர சட்டர்ஜி. கடைந்தெடுத்த அன்னிய சேவகர்,

துல்லியமான துரோகத்தின் வெறுப்பின் வரிகள் நாட்டுப்பற்றாக பார்க்கப்படும் அவலத்தை எங்கு போய் சொல்ல ?